شرایط نگهداری اچینوکاکتوس جانسونی – Echinomastus johnsonii
شرایط نگهداری اچینوکاکتوس جانسونی
خاستگاه و زیستگاه:
ایالات متحده آمریکا، یوتا جنوبی، نوادا، کالیفرنیا (منطقه دره مرده) آریزونا.
ارتفاع: 500-1400 متر از سطح دریا.
زیستگاه: در یک محیط بسیار خشک و خشک، در بوته‌های بیابانی موهاوه و لبه بالایی بوته‌های صحرای سونوران در دامنه تپه‌های صخره‌ای روی تپه‌های شنی در خاک آغشته به سنگ آهک رشد می‌کند.
نام های رایج عبارتند از:
انگلیسی: کاکتوس ماهی جانسون. ویزناگا صورتی, کاکتوس آناناسی. کاکتوس آناناسی جانسون,کاکتوس آناناسی Chartreuse.کاکتوس کندوی جانسون, کاکتوس هوک ماهی هشت خار, کاکتوس بشکه ای جانسون, کاکتوس بشکه ای پیگمی.
شرایط نگهداری اچینوکاکتوس جانسونی – Echinomastus johnsonii
توضیحات:
Echinomastus johnsonii یک کاکتوس بشکه ای کوچک است که تقریباً به طور کامل توسط خارهای به هم پیوسته پنهان شده است.
معمولا منفرد یا گاهی اوقات پس از آسیب به جوانه آپیکال منشعب می شود. این گیاه از نظر جغرافیایی هم از نظر رنگ گل و هم از نظر رنگ ستون فقرات متفاوت است.
ساقه ها: بیضی شکل تا استوانه ای بیضوی، به طول 10-25 سانتی متر، به قطر 7-15 سانتی متر. راس کم و بیش عاری از خارها است، اما دارای یک تکه دایره ای به شدت نمدی به قطر 1-1.5 سانتی متر در راس است.
دنده ها:
(13-) 18-21، باریک، موج دار، به شدت در بالای هر غده فرو رفته و به تدریج به سمت غده بعدی افزایش می یابد.
غده های بیرون زده تقریباً 5-8 میلی متر.
آرئول ها: (14-) 21-26 میلی متر از هم در امتداد دنده ها با یک شیار پشمی کوتاه و باریک که از حاشیه بالایی آرئول تا بغل توبرکل امتداد دارد، غدد آرئول حداقل در فصل وجود دارند.
خارها 13-24 در هر آرئول، گسترش یافته، اغلب به طور پیچیده در هم تنیده- سوزنی شکل، خاکستری تا زرد کم رنگ- مایل به صورتی مایل به قرمز، اسطوخودوس تا مایل به قهوه ای و اغلب در سن سیاه شدن.
شرایط نگهداری اچینوکاکتوس جانسونی – Echinomastus johnsonii
خارهای شعاعی: 9-16 در هر آرئول، ضخیم تر، کم و بیش پیازی در پایه، به صورت دوگانه پخش می شود. ستون فقرات شعاعی محوری (کوتاه ترین) 6-19 میلی متر؛ خارهای شعاعی آکسیال و جانبی (طولانی ترین) حدود. 27-40 میلی متر (اغلب با رنگ روشن تر).
خارهای مرکزی: 4 تا 9 عدد در هر آرئول، در تمام سنین وجود دارد، مستقیم یا کمی خمیده، هرگز قلاب نشده، 27 تا 41 طول دارد.
گلها: شکل قیفی به طول 4-6 سانتی متر، قطر 4-7.5 سانتی متر. تپال‌های داخلی زرد یا صورتی تا سرخابی با درخشندگی نقره‌ای. قسمت‌های قاعده‌ای لکه‌دار با ماری. فلس تخمدان مات، غشایی در حاشیه. لوب های کلاله سفید مایل به زرد تا سبز.
فصل گلدهی: گلدهی (فوریه-)مارس-مه. باردهی آوریل و ژوئن.
میوه ها: سبز خشک شدن تا برنزه، تقریباً برهنه، فقط در امتداد منفرد. شکاف طولی، کروی تا مستطیلی، 10-18 میلی متر.
دانه‌ها: پاپیله‌دار، دارای حفره‌های ریز مشبک، پهن‌تر و سپس بلندتر.
توجه: گیاهان گل زرد E. johnsonii var نامگذاری شده اند. لوتسنس تا آنجا که مشخص است. گیاهان صورتی گل در جمعیت های جداگانه در شمال گیاهان گل زرد دیده می شوند.
کشت و تکثیر:
این کاکتوس یکی از زیباترین کاکتوس هاست اما در کشت به ندرت دیده می شود. برای شکوفا شدن نیاز به زهکشی کامل دارد. رشد روی ریشه های خود بسیار دشوار است. خیلی راحت می پوسد! تصور می شود که بهتر است این گونه را در عکس یا در زیستگاه طبیعی تماشا کنید تا اینکه سعی کنید آن را پرورش دهید. به همین دلیل این گیاه اغلب بر روی یک گیاه مقاوم در برابر سرما پیوند زده می شود.
این گیاه به آفتاب کامل و مهمتر از همه به تهویه بسیار خوب به ویژه در فصل زمستان نیاز دارد. در زمستان کاملا خشک نگه دارید. می تواند دمای زیر صفر (-15 درجه سانتیگراد یا کمتر) را تحمل کند. افراد بالغ – اگر شرایط رشد مطلوب نباشد. به راحتی پوسیده می شوند و می میرند.
تکثیر:
جوانه زدن بذرها نسبتاً مشکل است (تنها درصد محدودی از بذرها جوانه می زنند). پیوند اغلب برای سرعت بخشیدن به سرعت رشد و ایجاد پشتیبان برای گیاهان در مجموعه استفاده می شود.
