آفت کنه زنگ مرکبات چیست و چگونه میشود آن را کنترل کرد

کنه زنگ مرکبات Rust Mite

کنه زنگ مرکبات Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) که کنه نقره نیز نامیده می شود آفت مهم مرکبات در اکثر مناطق مرطوب جهان است. همزیستی با کنه زنگ دیگری به نام کنه مرکبات صورتی، Aculops pelekassi (Keifer). با این حال، Phyllocoptruta oleivora معمولا گونه شایع است.

بالغ و نابالغ کنه زنگ مرکبات Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) روی یک برگ مرکبات.

توزیع

این یک گونه گرمسیری است که در تمام مناطق کشت مرکبات جهان که رطوبت آن بالاست وجود دارد. مناطقی که کنه نشان دهنده آفت اصلی مرکبات است شامل خاورمیانه (گرجستان، اسرائیل و ترکیه)، آفریقای جنوبی، استرالیا، ایالات متحده آمریکا و جنوب آسیا (ژاپن و چین) است. در ایالات متحده آمریکا، Phyllocoptruta oleivora در سراسر فلوریدا و در منطقه ساحلی میانی کالیفرنیا یافت می شود.

توضیحات و شناسایی

بزرگسالان Phyllocoptruta oleivora بسیار کوچک (حدود 0.15 میلی متر طول) و از نظر اندازه شبیه به Aculops pelekassi (Vacante 2010) هستند. محدوده رنگ از زرد روشن تا نی در Phyllocoptruta oleivora و از صورتی تا قرمز در Aculops pelekassi (Villanueva 2002، Futch et al. 2017، Qureshi and Stansly 2019). مشاهده و تمایز این دو گونه با چشم غیرمسلح دشوار است. غیرمعمول نیست که بر اساس ظاهر، یکی را برای دیگری شناسایی کنیم. با این حال، آنها را می توان با چندین ویژگی مورفولوژیکی متمایز کرد. در حالی که Aculops pelekassi دارای یک opisthosoma محدب (شکم عنکبوتیان)، Phyllocoptruta oleivora دارای یک opisthosoma مقعر است ( شکل 2 ، فلش 1A، B). سپر پیش پشتی (صفحه روی سطح پشتی قدامی) Phyllocoptruta oleivora دارای ستهای کوتاه (ساختارهای مو مانند) است. از سوی دیگر، سته های Aculops pelekassi فراتر از حاشیه دیستال سپر گسترش می یابند. ( شکل 2 ، فلش 2A، B).

شکل 2. تفاوت های مورفولوژیکی بین کنه زنگ مرکبات، Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) (A)، و کنه صورتی مرکبات زنگ، Aculops pelekassi (Keifer) (B)، مشاهده شده با میکروسکوپ کنتراست فاز.

تخم‌ها: تخم‌های Phyllocoptruta oleivora کروی هستند، در حالی که تخم‌های Aculops pelekassi صاف هستند. رنگ تخم مرغ از شفاف تا زرد کم رنگ متغیر است. تخمها حدود 0.03 تا 0.04 میلی متر هستند (یک چهارم اندازه کنه بالغ).

پوره‌ها: این کنه‌ها از دو سن پورگی می‌گذرند که شبیه انسان بالغ هستند اما اندازه کوچک‌تری دارند.

بزرگسالان

بدن بزرگسالان کشیده به طول حدود 0.13 تا 0.15 میلی متر با رنگ از زرد روشن تا نی است کنه دارای دو جفت پاهای کوتاه و قدامی و یک جفت لوب در انتهای خلفی است که به چسبیدن به سطوح گیاه کمک می کند. اپیستوزوما (شکم عنکبوتیان) شیارهای پشتی مشخصی دارد و حدود 30 حلقه پشتی و 60 حلقه شکمی دارد.

شکل 3. نمای پشتی کنه زنگ مرکبات Phyllocoptruta oleivora (Ashmead).

تاریخچه زندگی

کنه های نر به طور غیر مستقیم کنه های ماده را بارور می کنند. نر اسپرماتوفورها (کپسول های پروتئینی حاوی توده ای از اسپرم) روی برگ ها رسوب می کند و اسپرماتوفورها بعداً توسط ماده جذب می شوند.

ماده ها ظرف یک تا دو روز پس از رسیدن به بلوغ شروع به رسوب تخم می کنند و در طول عمر 20 روزه خود می توانند تا 30 تخم بگذارند.
تخم ها به صورت تکی یا گروهی در قسمت زیرین برگ ها و روی سطح میوه گذاشته می شوند گونه آرنوتوکوز است.
تخم‌های بارور شده به ماده‌ها و تخم‌های بارور نشده به نر تبدیل می‌شوند.

Phyllocoptruta oleivora در طول چرخه زندگی خود چهار مرحله رشد را پشت سر می گذارد: تخم، مرحله اول پوره، مرحله پوره دوم و بالغ (Qureshi and Stansly 2019). کنه های نابالغ دو پوست اندازی می شوند و هر مرحله پورگی یک تا سه روز طول می کشد. چرخه زندگی در تابستان 10 روز و در زمستان 14 روز کامل می شود. شرایط بهینه برای رشد Phyllocoptruta oleivora دماهای بین 30 تا 32 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی بالا است. حداکثر 30 نسل در یک سال امکان پذیر است.

خسارت

Phyllocoptruta oleivora شاخه‌های بالغ، شاخه‌های سبز، برگ‌ها و میوه‌های مرکبات تجاری را آلوده می‌کند و باعث کاهش عملکرد قابل توجهی می‌شود بیشترین آسیب به پوست میوه وارد می شود که باعث کاهش کیفیت و درجه بندی میوه های تازه بازار می شود.

بنابراین، باغ‌های مرکبات فلوریدا که میوه‌هایی را برای بازار تازه تولید می‌کنند، ممکن است به‌طور متوسط سه یا چهار در سال، معمولاً بین آوریل تا اکتبر، سمپاشی بیشتری دریافت کنند، در حالی که نخلستان‌هایی که میوه‌هایی را برای فرآوری تولید می‌کنند، سالانه صفر تا دو سمپاشی دریافت می‌کنند.

کنه زنگ مرکبات Rust Mite

بسته به نوع و سن میوه آسیب های ناشی از میوه ها ممکن است متفاوت باشد هنگامی که سلول های اپیدرمی در اوایل فصل قبل از بلوغ میوه از بین می روند، آسیب به پوست را زنگ زدگی می گویند. این نوع آسیب باعث کاهش اندازه میوه و ایجاد ترک هایی می شود که به میوه بافت خشن و رنگ قهوه ای مایل به سیاه می دهد. تخریب سلول‌های اپیدرمی همچنان افزایش می‌یابد و در نتیجه با بزرگ شدن میوه شکسته می‌شود به این علائم پوست کوسه می گویند.

علاوه بر کاهش درجه و اندازه میوه آسیب ناشی از تغذیه کنه منجر به کاهش کیفیت آب میوه، افزایش از دست دادن آب و ریزش زودرس میوه می‌شود افزایش اتلاف آب از میوه ها ممکن است محتوای بریکس آنها (غلظت کل مواد جامد محلول) را افزایش دهد با این وجود، با افزایش درصد اسیدها، نسبت بریکس/اسید ثابت می ماند علاوه بر این غلظت های بالای استالدئیدها و اتانول با آب بی طعم میوه های آسیب دیده مرتبط است.

شکل 4. آسیب زنگ زدگی ناشی از Phyllocoptruta oleivora (Ashmead)، روی گریپ فروت.

سطح بالای برگ رنگی شبیه برنز به خود می‌گیرد و یا لکه‌های سلول‌های زرد را نشان می‌دهد در حالی که سطح برگ پایینی فروپاشی مزوفیل را نشان می‌دهد.

گیاهان میزبان

Phyllocoptruta oleivora در تمام انواع مرکبات (Rutaceae) یافت می شود. همچنین از سایر میزبان‌های روتاسه مانند tabog، Swinglea glutinosa (Blanco) Merr، و کومکوات، Fortunella spp تغذیه می‌کند.

بررسی و شناسایی

سه رویکرد کلی عمدتا استفاده می شود:

1) درصد آلودگی به میوه ها و یا برگ ها

2) مقیاس های رتبه بندی کیفی برای تخمین تراکم کنه (کم، متوسط، زیاد)

3) تعداد کنه های بالغ فردی. اگرچه دو روش اول سریع هستند، اما نسبت به تغییرات فصلی در تراکم جمعیت کنه حساس نیستند.

شکل 5. کلید مقایسه بصری استاندارد شده برای تعیین کمیت تراکم Phyllocoptruta oleivora (Ashmead). دایره ها نمایانگر سطح برگ با لنز دستی 10X هستند. لکه های سیاه کوچک نشان دهنده Phyllocoptruta oleivora است . مقادیر کدگذاری شده بر اساس سیستم Horsfall-Baratt هستند.

مدیریت

کنترل بیولوژیکی : کنه های شکارچی در خانواده های Stigmaeidae و Phytoseiidae مهم ترین شکارچیان Phyllocoptruta oleivora هستند.

در مرکبات سه گونه کنه شکارچی بومی در خانواده Phytoseiidae که کنه‌های عنکبوتی را شکار می‌کنند.

Typhlodromalus peregrinus ( شکل 6 ) تنها گونه مشاهده شده است که از Phyllocoptruta oleivora تغذیه می کند اگرچه کنه پهن Polyphagotarsonemus latus (Banks) را در صورت وجود ترجیح می دهد.

شکل 6 . ماده بالغ Typhlodromalus peregrinus (موما)، کنه های شکارچی که از Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) تغذیه می کند ، با میکروسکوپ کنتراست فاز مشاهده شد .

در باغ های مرکبات ، شیوع قارچ سه تا چهار هفته طول می کشد و تلقیح کافی در محیط برای سرکوب جمعیت کنه ها برای چندین ماه باقی می ماند. استفاده از قارچ‌کش‌هایی مانند مس برای کنترل پاتوژن‌های قارچی مرکبات، قارچ‌های پاتوژن را از بین می‌برد که اثربخشی آن را برای کنترل بیولوژیکی محدود می‌کند.

کنترل شیمیایی

کنترل شیمیایی روش اولیه ای است که برای مدیریت Phyllocoptruta oleivora استفاده می شود . مقاومت کنه به مواد شیمیایی یک نگرانی جدی است. برای جلوگیری از ایجاد مقاومت کنه نباید بیش از یک بار در هر فصل از کنه استفاده شود. کنترل شیمیایی همچنین بر دشمنان طبیعی تأثیر منفی می گذارد که می تواند باعث تجدید حیات Phyllocoptruta oleivora و شعله ور شدن جمعیت آفات ثانویه شود. سمپاشی انواع مختلف روغن جزء مهمی از مدیریت تلفیقی آفات مرکبات بوده و آسیب نسبتاً کمتری به عوامل کنترل بیولوژیکی وارد می کند.

اینها کنترل آفات حشرات و کنه های خوبی را فراهم می کنند، اما ممکن است نیاز به استفاده بیشتر داشته باشند زیرا اثرات باقیمانده آنها در مقایسه با محصولات معمولی کمتر است. علاوه بر این، روغن ها نیاز به استفاده دقیق برای کاهش احتمال سمیت گیاهی، به ویژه در فصول گرم و خشک دارند. کاربردهای گوگرد ترشونده جایگزینی برای کنه کش های معمولی است، اما استفاده از آنها باید به دلیل سمیت آنها برای بندپایان مفید مانند کنه های فیتوسئید به حداقل برسد.

جهت مشاوره میتوانید از طریق تیکت بعد از ثبت نام در سایت یا در واتس آپ با ما در تماس باشید.